Maria de la Crèca

retranscrit par Didier Grange

Aicí, siage òme, siage femna, ne'n son qu'an pas lur lenga dins la pòcha e que sans èsser anat a autra escòla qu'aquela de la robiaca, ne'n mostrarián a pas mau de tèstas iflas
Tau es la Maria de la Crèca, d'escaine lo Marion, coneissuda per se plánher delh sieu, de sos enfants e delh governament.
A respònsa a tot e se gèina pas per mochar pas mau de bardòts delh luòc. Dieu sap que es de bòn service e elh fons pas mechanta.
Estapauc, lo vesinatge l'ama pro e las femnas d'abriau li demandan conselhs quand son empeitadas. Chau dire que son saupre faire es per belhcòp un eissemple e que son solaç manca pas d'agreanças, fasent espelir mèlhs de rires que d'engaunhadas, amai que prona pas totjorn lo jau de viure.
Aquò es per aquò que se pòt pas a mon aviaire laissat eissublar quauques unes de sos fats e dires marcats d'a prepaus. Mèma se d'aucús tròban que son sobretot arjalhs de vèrsa galhas

Publication par les Editions du Roure

Eici, siage ome, siage femna, n'en soun qu'on pas lu lenga dins la pouocha e que sans esse anas a áutre escola qu'aquella de la roubiaca, n'en mouonstrarion a pas máu de testas iflas.
Táu es la Maria de la Créca, d'escáine lou Mariou, coneissuda per se plogne dei siéu, de sous éfans e dei gouvernamen.
Ot respouonsa a tout e de géina pas per mouchá pas máu de bardos dei lioc. Dieusa que es de bouon service e ei founs pas mechanto.
Estapáu, lou vesinage l'ama prou e las femnas d'abriáu li demandan cousséis quand soun empéitadas. Cháut dire que soun soupre fáire es per beicop n'eisemple e que soun souvas monqua pas d'agréansas, fasen espeli méi de rières que d'engougnadas, amái que proune pas toujour la jáu de viure.
Acos per aco que se pouot pas à mon aviáire laissá issublá cáuques unis de sous fats e dires marcas d'aprepáu. Mèmo se d'autus troban que soun soubretout arjáis de versa gáilla.