Las clòchas vès Roma

Segon una istòria que pareissèt en la 'Semaine d'Yssingeaux' , lo 13 d'abrial de 1901
Contat per D. Grange

Çò que vos vau contar, aquò es dau temps que Matieu èra Matieulon. Aquò es ben totjorn la mèsme veaa en d'endreits que i a, mas mens que dins lo temps; los enfants d'anuèit, vesètz ben, aquò es pas d'enfants.
Avián dit a Matieulon que lo Jòus-Sant, las clòchas s'ennavan vès Roma, e que los enfants bièn sages las podián veire partir.

Autanben, l'escervelat Matieulon de quauques temps faguèt lo sage tant que poguèt. Poguèt benleau pas gaire, mas tant que poguèt. Doncas, lo Jòus matin, perçòque s'imaginava qu'èra estat sage, ne'n finissiá pas de questions: "Mamà, son pas encara partiás ? Son grandas, mamà, las alas de las clòchas ? Disètz, mamà, serai pro sage per las veire s'envolar ? E mon paire ? E ma sòr ? E ma petiòta soreta ? E mon frairon ?

La paura femna, aquò li cassava la tèsta; mas, aviá tant de plaser de veire son Matieulon content, que respondiá totjorn.
Tot d'un còp : Dig din dòn.
- Mamà, mamà, venètz viste, viste, viste, las clòchas partan.
- Pas encara, mon petit, fan lhors adieus.

Dig din, dòn, tornèt faire la petiotona. E puèi après: Bi, ban, ban. Aquò èra la segonda que disiá coma aquò. Un moment d'après, la gròssa arribèt: Pom, pom, pom. Sonava tot belament - per çò qu'èra velha - e tristament - per çò qu' aquò li fasiá de pena de laissar los vivents qu'aviá l'avèrti de desvelhar e los mòrts que fasiá dormir. La petiotona aviá l'èr de dansar dins lo clochèir, tant èra contenta d'anar en viatge.

Vos podètz imaginar si ad aquel moment, Matieulon sonhava, badava sos grands uèlhs, se botava sobre la ponta de sos pès, de paor d'èsser pas pro bèl. A ! la voliá pas mancar ! Ò ! nòn, aqueste còp èra estat sage, pro sage.

Tot d'un còp, la petiotona sonèt plus. Èra partiá, e Matieulon l'aviá pas veguá !
"Benleau, se diguèt Matieulon, èra tròp petita per que la poguèsse veire. Benleau se será esconduá exprès !" Mas, n'i aiá encara doas e Matieulon badava encara mèlhs sos uèlhs, se levava encara mèlhs sobre sos pès.

Tot d'un còp, plus de Bin ban ban ! La segonda èra amai partiá e Matieulon n'aviá encara ren vegut. Paure Matieulon ! Pensèt de ne'n plorar, de se fachar; mas, pas bèstia, se diguèt que chaliá èsser sage qu'au mens mancariá pas la gròssa.

La gròssa anava partir ! Sonava ben totjorn, mas, dins lo clochèir aquò fasiá: Om, om.
Un moment d'après, ren boujèt plus dins lo clochèir.
- Mamà, es partiá, aquò fai Om, Om vès Lo Cròs de Sant Peire , e la vèse pas.
- Mamà, mamà, es vès Las Talhaas , la vèse encara pas, viste venètz me la faire veire.
- Mamà, mamà, mamà, aquò es vès Lo Suchet qu'aquò fait om. Ò ! ià, ià, mamà, la veirai pas ? Mamà !
Un moment encara aquò bronzinèt dins los èrs, e puèis ren plus. Que Matieulon ne'n plorèt ! Mas, los enfants, aquò se consòla viste, sustot aquò a jamai tòrt.

Doncas, Matieulon que pensava qu'èra estat pro sage, se diguèt que benleau l'avián trompat, qu'aquò èra pas vrai que las clòchas s'envolavan. E s'ennanèt vès la glèisa.

Las còrdas que sonavan las clòchas pendolavan plus, doncas, las clòchas èran ben partiás. Aquò èra mas doncas ben vrai que chaliá èsser plus sage per las veire partir.

E vosautres, vodriatz benleau saupre si Matieulon es devengut dempuèi aquel temps pro sage per veire la clòchas s'envolar ?

Mas, quand las clòchas son tornaas, aquò es pas la pena de dire coma se son envolaas.


Paja precedenta / Paja seguenta

Tèxtes
Lo Velai
Los jalhs d'Issinjau
Poésies patoises
País de Beaus
Monistròl
La nuèit dau maquisardV
Miquièl Montanhon e Catarina
Sermon
Lo retorn dau paire
L’arribaa de la prima
Nòstra Dama de Mai
Las cendres
La nèu delh cocut
Nosautres
Un òme solet
Nadau
Responsa de la mòrt
Quand l'aiga mancava
PrimaV
Maria de la Crèca
Una messa de meianuèit elh Chastelàs das ChaptuèlhsV
Lo Finon d'às Chardaire
Lo ratairòl
L'aigada
Las maluranças de Jausèl lo BanardV
La darreira gaita

Escoutar
Radio Cime du Lizieux - Le patois vous parleV
L'aurelha de caireV
Sovenença dau certificat d'estúdiaV
Doctor KnockV
Sovenença daus mes de MaiV
Lo clochièr de LapteV
La chabra o la femnaV
Quaucòm que òm pèrd de veguáV
Los rats dins las bràiasV
Coma faire un fiulòtV
Carnaval elh Puèi de VelaiV
Temps de gestacionV
Nadal en VelaiV
Lo nenufarV
Las muaasV
Jan-JanetaV
Lo presidentV
Las meissonsV
Las escossalhasV
Las clòchas vès RomaV
Las cartas eissublaasV
Lo diable e lo maneschalV
La morrelhadaV
La muaa sus BrossetasV
Los solaçaires 2012V
Lo petaçatgeV
Lo bèu-fraireV
L'enigme daus cauquilhardsV
Lo remèdiV
Un braconaire ès GolenaV
Las damas blanchas de TalhacV
Los cinc jausV
Un jour de marché, à Yssingeaux, en 1956V

Saber
Las vergenas nèiras
Los Montgolfièr
Fèstas delh Rei de l'Aucèl
La TrifòlaV
La Chasa-Dieu

Obrar e descubrir
Prononciacion de l'occitanV
Lexic parlantV
JòcsV
Lexique occitan du nòrd-èst Velay
Toponymie de l'Yssingelais
Lexique occitan sigolénois
Un parler roman, le patois de Sainte-Sigolène
Toponymie sigolénoise
Lexique de l'occitan auvergnat

Archius
Vès Aurèc 2006V
Dictada 2008V
Dictada 2009V
CAOC 2011V
Dictada 2012V
La Retornada 2016V
La Retornada 2017V
La Retornada 2018V
Ostal delh Fen GrasV


Format mp3

veaa
chose

anuèit
aujourd’hui

Marraire
Paraulas de tèrras occitanas
Dilús 9 de decembre de 2024
uèit oras e tres
Acuèlh | Letra Marraire | D'uns liams | Prepaus