Prima

Un matin que m'èro levaa
Mau fotuá e pas decidaa
En ma fenestra m'èro botaa
Per achabar de m'esvelhar
Le cial èra comble de borras
Que savián pas d'onte passar.
Las auras totas entremesclaas
Ne'n bofavan de tots los latz.
Pasmens aqu'èra un jorn de prima,
Las paqueretas avián brolhat,
Le muguet montrava son nas
Per sonhar florir los lilàs.
Los augelons que avián aniat
Sus lhurs eus èran aplatats.
Mas le cocut que s'escondiá
Aviá pas encara chantat.
A chaa moment quò plovinava,
D'aicí, d'ailai, una marçaa,
Mas le solelh que batalhava
Achabèt enfin a trauchar,
Chaufar le país que tremblava,
Reverdilhat de tots los latz.
E dins ma testa per la pensaa
Me botei enfin a chantar.