Nadau

Que disètz, brava mainada,
N'auriatz pas vist un angiau
Qu'en venir de la velhada
M'a dit que lo Rei delh Ciau
Per vos sauvar vos e ieu
Çai a fait una maire
Santz lo secors d'aquel Dieu
L-i podien pus ren faire.

Ò l'admirable messatge
Lo monde èra dimei mòrt
Dengun n'aviá pas coratge
De resistar a la mòrt
Ò l'angiau enfortunat !
Qu'encara nos fai viure
Si m'aguès' emportunat
Li aguèssa donat biure

Ieu voliá paiar la pena
Qu'a pris aquel angialon
E li donar per estrena
Queicòm coma de rason.
Mès de fart qu'ère galhard
Aviá pardut ma borsa
Li aguèssa donat un liard
Per achabar sa corsa.

Quand ai sauput la novèla
Ai sentit mon coret chaud
Per l'amor de la piucèla
Mantenent ai fait un saut
Amais v-o podiá ben far
Santz aquela venguda
Dengun l-i podiá ren far
Nost' arma èra parduda.

Resioissem nos, mainada,
Anuèit avem ben de que
La guèrra se'n es anada
Amais nos ne-n passem ben.
Priem donc totes los jorns
Jesús-Crist e sa maire
Que nos donen de secors
Que n'avem ben a faire.