Henri-Antoine Verdier est né à Taulhac (Haute-Loire), en 1911, près du Puy-en-Velay. Il a écrit plusieurs livres en français ou en occitan du Velay.
Henri-Antoine Verdier rapporte ici une crue de la Loire, en septembre 1900, sur la commune de Coubon (Haute-Loire). Ce récit a été écrit peu après la très importante crue de 1980 qui causa plusieurs morts. Ce texte est tiré de l'ouvrage "Mémoires d'un papi auvergnat".
Retranscrit par Didier Grange
Lo Cobonièrs èran montats dinc las chambras o las granjas car saban que l'aiga arriba viste. Un còp que z-es pro bèla embalalha tot, desraja tot. Los arbres emportats nadan un moment puèis s'accròchan a quicòm, n'arriba d'autres. Fan barratge. Tot s'acampa aquí darrièr puèis aquò lacha d'un còp. Alors, Léger es mais que Léger, aquò's l'Aigada. Davala los pònts, monta dinc los estaus, empòrta le bestial e le monde mais que n'an pas ausit, ausit tròp tard, o pas cresut elh "Gara de l'aiga ! ...".
A, creida que creidarás "gara de l'aiga" a jamais arrestat Léger e l'arrestarán jamais. Chaudriá poder arrestar la pluèia quand i n'a de tròp mès quau pòt atánher e sarrar le robinet ?
Aquel'an d'aquí, en setembre 1900, se me sovente bien, le pònt suspendut de Cobon tenguèt bòn, mès que d'aiga ! Ma maire me disiá que despuèis le pònt embe una colhèssa òm auriá podut se servir dinc Léger ! L'aiga emportèt de bestial, mès sabe pas se emportèt de monde.
Gara de l'aiga ! ... gara de l'aiga ! ... creidatz-v-o, creidat-v-o pus fòrt, per totes los biais que vodretz, Léger a gis de coeur, a sas tèmas.
Ecriture de l'auteur
Los Coubouniers èront mountats dinc las chombras o las granjos car sabont que l'aiga arriba viste. Un cop que z'es prou bèla embalhava tot, deiraja tot. Los abres emportats nadont un momént pués s'accrochont a quicon, n'arriba d'autres. Font barrage. Tot s'accompa aqui darrié pués aquo lacha d'un cop. Alors, Lege es mais que Lege aquo's l'Aigada. Davala los ponts, mounta dinc los estáus , emporta le bestiáu é le mounde máis que n'ont pas áugit, áugit trop tard o pas cresut elh "Gara de l'aiga !...".
A creidá que creidarás "gára de l'áiga" ot jamáis arrestat Lege é l'arrestaront jamáis. Chedriot pouder arrestá la plueia quand lhi n'ot de trop mé quáu pouot attonhe é sára le robinet ?Aquel on d'aqui, en septembre 1900, se me sovénte bien, le pont suspendut de Coubou tenguet bó, me que d'aiga ! Ma maira me diesiot que después le pont embe'na couessa on áuriot poudut se servi dinc Lege ! L'áigada emportet de bestiáu, me sabe pas se emportet de mounde.
Gára de l'aiga !... gára de l'aiga !... creidaz vo, creidaz vo pu fort, par totos los biáis que voudrez, Lege a gis de coeur, ot sas tèmas.
Aigada
inondation, crue
Léger
Loire
Cobonièr
habitant de Coubon (Haute-Loire)
embalalhar
balayer
colhèssa
louche
tèma
manie, fantaisie